***

Ἱερολογιώτατε διάκονε κ. Γερμανέ, 

Ἐν ἑορτίῳ χαρμοσύνῃ καί κατανυκτικῇ ἀτμοσφαίρᾳ ἐτελέσαμεν σήμερον, Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐν ᾗ ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων καί σεπτῶν εἰκόνων, τήν χειροτονίαν σου εἰς τόν πρῶτον βαθμόν τῆς ἱερωσύνης, ἐν πληθούσῃ ἐκκλησίᾳ, εἰς τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.

Εἶναι ὑψίστη εὐλογία διά τό πρόσωπόν σου νά σέ προορίσῃ ὁ Κύριος εἰς διακονίαν τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἀποτελεῖ δέ μέγα προνόμιον διά σέ νά ἀνήκῃς εἰς τόν ἱερόν κλῆρον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Θά διακονήσῃς εἰς τήν νεοσύστατον Ἱεράν Μητρόπολιν Ἰρλανδίας, ὅπου θά κληθῇς νά δώσῃς τήν καλήν μαρτυρίαν περί τῶν τιμίων παραδόσεων τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, τῆς «ὀντολογικῶς διακονικῆς».

«Ἡ φύση τῆς διακονίας καί ὁ προορισμός τοῦ Οἰκουμε-νικοῦ Πατριαρχείου», ἔγραφεν ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης, «εἶναι νά διακονεῖ ὅλους τούς ὀρθοδό-ξους, ἀνεξαρτήτως ἐθνικότητας, φυλῆς καί γλώσσας, καί γι᾿ αὐτό δέν πρέπει νά συνδεθεῖ μέ χώρους καί περιβάλλοντα στενά ἐθνικά. Ἡ θεία Πρόνοια τό ἔταξε ἐκεῖ πού εἶναι, γιά νά μήν μπορεῖ κανείς νά διαβάλλει καί νά ἀμφισβητεῖ τόν ὑπερεθνικό του χαρακτήρα, βάσει τοῦ ὁποίου καί καλεῖται νά διαδραματίσει ἀποφασιστικό ρόλο στίς μέρες μας». (Κόσμου λύτρον, Μέγαρα 2014, σ. 279).

Οἱ κληρικοί τῆς Μητρός Ἐκκλησίας χαρακτηρίζονται ἀπό κοινήν κατανόησιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς των διακονίας. Γνωρίζομεν ἅπαντες τήν εὐθύνην τοῦ λειτουργήματος τοῦ ἐργάτου τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία εἶναι οὐσιωδῶς συνδεδεμένη μέ θυσιαστικόν ἦθος καί μέ ἀπροϋπόθετον ἀφιέρωσιν εἰς τό χρέος. Δέν ὑπάρχει ἐδῶ χῶρος διά τήν λεγομένην «εἰκονικήν ἱερωσύνην», τήν μεριμνῶσαν μόνον διά τό «φαίνεσθαι» καί ὄχι διά τό «εἶναι». 

Ἡ ἀπόλυτος δέσμευσις τοῦ κληρικοῦ καί ἡ ἀφοσίωσις εἰς τόν Χριστόν εἶναι ἡ ἀληθής ταυτότης καί ἐλευθερία του, κατά τό Χρυσοστομικόν «Οὐκ ἔστιν ἐλεύθερος, ἀλλ᾿ ἤ μόνος ὁ Χριστῷ ζῶν» (Πρός Θεόδωρον Μοναχόν, PG 47, 314). Ὅσον περισσότερον θά ἀγωνίζεσαι διά νά ἀνταποκριθῇς εἰς τήν ἄνωθεν κλῆσιν, τόσον ἐντονώτερον θά αἰσθάνεσαι ὅτι τίποτε δέν ἀποτελεῖ ἰδικόν σου κατόρθωμα, ἀλλά ὅτι τά πάντα εἶναι οὐρανία δωρεά καί χάρις. Αὐτή ἡ ἀπόλυτος πίστις καί ἐμπιστοσύνη εἰς τήν πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ δέν ἐπιτρέπει εἰς τόν κληρικόν νωθρότητα, ραθυμίαν, ἀκηδίαν καί ἀπαισιοδοξίαν. 

Ἀπό τῆς σήμερον ξεκινᾷ ἡ πορεία σου ὡς διακόνου τῆς Τραπέζης τῆς Ἁγίας τῶν τραπεζῶν. Νά παραμένῃς διακονικός εἰς ὅλην σου τήν ζωήν, διασώζων εἰς τό ἔργον σου τόν πλοῦτον τῆς παραδόσεως φιλοθεΐας καί φιλανθρωπίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Νά προσεγγίζῃς κάθε ἄνθρωπον μέ ἀγάπην καί ἐνσυναίσθησιν, κατευθύνων αὐτόν πρός τόν αἰώνιον ἐν Χριστῷ προορισμόν του, ὁ ὁποῖος συνδέεται καί βιώνεται μέ τήν μετοχήν του εἰς τό μυστήριον καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ «διακονία» εἶναι λέξις ἱερά. Παραπέμπει εἰς τόν πρῶτον διάκονον τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, τόν Κύριον καί Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ ὁποῖος ἐνουθέτει τούς μαθητάς Του διά τῶν λόγων «Εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καί πάντων διάκονος» (Μάρκ. θ’, 35). Ἡμεῖς οἱ χριστιανοί πιστεύομεν ὄχι εἰς ἕνα Θεόν ἀπρόσωπον καί ἀμέτοχον εἰς τάς περιπετείας τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά εἰς τόν Θεόν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται πλησιέστερον πρός ἡμᾶς ἀπό ὅσον ἡμεῖς οἱ ἴδιοι εἰς τόν ἑαυτόν μας. 

Ἀγαπητέ διάκονε κ. Γερμανέ, 

Θά φέρῃς εἰς τό ἑξῆς τό ὄνομα «Γερμανός», πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ, τοῦ πρώτου ἐπισκόπου τῆς νήσου Μάν, συναποστόλου τοῦ Ἁγίου Πατρικίου, τοῦ φωτιστοῦ τῆς Ἰρλανδίας. Τά ὀνομαστήριά σου θά τά ἑορτάζῃς τήν 3ην Ἰουλίου, ἡμέραν τῆς ἐν Χριστῷ κοιμήσεως τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ. Τό ὄνομα «Γερμανός» θά ὑπενθυμίζῃ ἐπίσης τόν πρῶτον Μητροπολίτην Θυατείρων καί ἔξαρχον Εὐρώπης, Δυτικῆς καί Κεντρῴας, Γερμανόν τόν Στρηνόπουλον, ὁμογἀλακτον Χαλκίτην ἀδελφόν, καθηγητήν καί Σχολάρχην τῆς Τροφοῦ Σχολῆς, ἕνα ἐκ τῶν πρωτεργατῶν τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, διακριθέντα διά τό ἐκκλησιαστικόν, θεολογικόν καί διπλωματικόν αὐτοῦ ἔργον. Νά μιμῆσαι τόν ἔνθεον ἱεραποστολικόν ζῆλον τῶν δύο «Γερμανῶν»! 

Εἰς τήν πορείαν σου καί τήν ἁγίαν ἀποστολήν σου ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ σέ συνοδεύουν αἱ εὐχαί τοῦ Πατριάρχου σου, τοῦ συμπροσευχηθέντος καί συλλειτουργήσαντος ἡμῖν σήμερον Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κυρίου Ἐπιφανίου, τοῦ Ἱερωτάτου Ἀδελφοῦ Μητροπολίτου Ἰρλανδίας κ. Ἰακώβου, τῶν Τιμιωτάτων Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου, τῶν μελῶν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς καί πάντων τῶν παρόντων καί συναγαλλομένων ἐπί τῇ χειροτονίᾳ σου. 

Ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί Δοτήρ παντός ἀγαθοῦ νά φωτίζῃ τήν διάνοιαν καί τήν καρδίαν σου καί νά εὐλογῇ τήν διακονίαν σου.

Ἄξιος!