* * *
Ἐντιμολογιώτατε κύριε Καθηγητά,
Χριστός Ἀνέστη!
Ἀξίως καί δικαίως ἐτιμήθητε σήμερον ὑπό τοῦ Τμήματος Κοινωνικῆς Θεολογίας καί Χριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, διά τῆς ἀναγορεύσεως ὑμῶν εἰς Ἐπίτιμον Διδάκτορα. Σᾶς συγχαίρομεν ὁλοκαρδίως καί ἐπαινοῦμεν τό Τμῆμα διά τήν ἀπόφασίν του αὐτήν.
Θαυμάζομεν πάντες τήν προσφοράν σας εἰς τήν θεολογικήν ἐπιστήμην, τήν ἀκαταπόνητον ἐρευνητικήν σας ἐργασίαν καί τήν τεραστίαν συγγραφικήν σας παραγωγήν. Ἡ τρίτομος Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, ἔργον ζωῆς καί μνημεῖον σοφίας, ἀποτελεῖ ἀνεξάντλητον ταμιευτῆρα ἱστορικοῦ ὑλικοῦ, πηγήν ἐμπνεύσεως καί βιβλίον ἀναφορᾶς διά τούς συγχρόνους, ἀλλά καί διά τάς ἐπερχομένας γενεάς.
Ἀφήσατε ἐποχήν καί ὡς Κανονολόγος. Κτῆμα ἐς ἀεί θά παραμείνῃ ὁ «δεκάλογος» τῆς ἑρμηνευτικῆς τῶν Κανόνων, ἐν ἀρρήκτῳ ἀναφορᾷ πρός «τήν ἀποστολήν τῆς Ἐκκλησίας νά προσφέρῃ συνεχῶς καί ἀδιακόπως τήν ἀμετάβλητη οὐσία τῆς ἐν Χριστῷ καινῆς ζωῆς σέ νέα καί παραδεκτά ἱστορικά σχήματα». Προσφάτως μᾶς ἐχαρίσατε καί τόν ὀγκώδη τόμον Ἐκκλησιαστικόν Δίκαιον ὑπό τό φῶς τῆς Κανονικῆς Παραδόσεως.
Ἔχετε τήν ἐξαίρετον ἱκανότητα νά εὑρίσκετε καί νά προτείνετε τεκμηριωμένας λύσεις εἰς περίπλοκα προβλήματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί τῶν διεκκλησιαστικῶν σχέσεων. Δέν εἶναι τυχαῖον, ὅτι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐζήτει τήν γνώμην σας ἐπί τῶν μεγάλων θεμάτων. Ἡ ἀπάντησίς σας μᾶς ἀπεστέλλετο ταχύτατα, ἐντυπωσιακή εἰς εὖρος, πυκνότητα, εὐστοχίαν, πάντοτε μέ σαφῆ πρότασιν διά τό πῶς τῆς λύσεως.
Αἱ ἐξέχουσαι ἱκανότητές σας ἐξετιμήθησαν καί ὑπό τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας. Εἶναι γνωστή τοῖς πᾶσιν ἡ καθοριστική συμβολή σας εἰς τήν κατάρτισιν τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ τριπλῆ ἰδιότης σας ὡς ἐμβριθοῦς ἱστορικοῦ τῆς Ἐκκλησίας, ὡς Κανονολόγου καί ὡς πολυτίμου συντελεστοῦ καί συμβούλου εἰς τήν ὀργάνωσιν τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων, προεκάλει τόν θαυμασμόν τῶν ἀναριθμήτων φοιτητῶν σας. Ἐδιδάξατε ἐπί τέσσαρας δεκαετίας εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καί ἐπί εἰκοσαετίαν εἰς τό Ἰνστιτοῦτον Μεταπτυχιακῶν Σπουδῶν Ὀρθοδόξου Θεολογίας, ἐν Σαμπεζύ Γενεύης, τοῦ ὁποίου διετελέσατε ἐπί δεκαπενταετίαν καί Κοσμήτωρ. Ἐποπτεύσατε πλειάδα διδακτορικῶν καί μεταπτυχιακῶν ἐργασιῶν, ἐν Ἀθήναις, ἐν Σαμπεζύ καί ἀλλαχοῦ, πάντοτε αὐθεντικός «δάσκαλος», σοφός σύμβουλος καί στήριγμα τῶν μεταπτυχιακῶν σας φοιτητῶν καί τῶν ὑποψηφίων διδακτόρων. Ἐκληροδοτήσατε εἰς τούς φοιτητάς καί μαθητάς σας, ὁμοῦ μετά τοῦ συγγραφικοῦ ἔργου σας, τήν ἐργατικότητα, τήν συνέπειαν, τήν ἀφοσίωσιν εἰς τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας, τήν προτεραιότητα τῆς εὐθύνης καί τῆς δεσμεύσεως εἰς τό καθῆκον.
Πέραν τούτων, συμμετείχατε εἰς τούς οἰκουμενικούς διαλόγους, ὅπου ἐξετιμᾶτο μεγάλως ὑπό τῶν συνομιλητῶν ἡ παρουσία καί ἡ γνώμη σας. Τό ὄνομά σας ἔχει, ἐπίσης, ταυτισθῆ μέ τήν προετοιμασίαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἔχετε μοναδικήν συμβολήν εἰς τήν κατάρτισιν καί τήν διαμόρφωσιν τῶν κειμένων, τά ὁποῖα ὑπεβλήθησαν εἰς τήν Σύνοδον.
Ὅσα ἐπράξατε καί ἐγράψατε, αἱ παρεμβάσεις καί αἱ γνωμοδοτήσεις σας, ὁ ὄγκος καί ἡ ποιότης των, μᾶς ἀφήνουν ἐνεούς. Εἶσθε, διά τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Θεολογίαν, «θεσμός ἐν προσώπῳ». Ἔχομεν ἀνάγκην προσωπικοτήτων καί σοφῶν συμβούλων ὡς ἡ ὑμετέρα φιλτάτη ἡμῖν Ἐντιμολογιότης.
Μέ αὐτάς τάς σκέψεις καί μέ αἰσθήματα συγκινήσεως καί δικαίας ἐγκαυχήσεως, δοξολογοῦντες τόν Θεόν τῆς ἀγάπης καί Δοτῆρα παντός ἀγαθοῦ, τόν χαρισάμενον τῇ Ἁγίᾳ Αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ τόν καθηγητήν Βλάσιον Φειδᾶν, συνεργάτην καί ἀνεκτίμητον ἀρωγόν, καταστέφομεν ὑμᾶς, τήν ἐρίτιμον σύζυγόν σας Ἀγγελικήν καί τόν υἱόν σας Γεώργιον, παρόντας καί συναγαλλομένους, διά τῆς Πατριαρχικῆς ἡμῶν εὐλογίας, εὐχόμενοι δέ ὑμῖν ὑγείαν ἀκλινῆ, μακροημέρευσιν καί πάντα τά σωτηριώδη θεῖα δωρήματα, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς τήν χάριν καί τό ἔλεος τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ. Ἄξιος!
