Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε την Παρασκευή, 20 Μαΐου 2022, το απόγευμα, στον Μ. Εσπερινό για την εορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στον φερώνυμο πανηγυρίζοντα Ι. Ναό της Μεγαλωνύμου Κοινότητος Σταυροδρομίου.
Εκκλησιάστηκαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης κ. Ιωακείμ, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Τράλλεων κ. Βενιαμίν, ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ.Πέτρος, Ηγούμενος της Ι.Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους, ο Εντιμ. κ. Απόστολος Ντιγκμπασάνης, εκ μέρους του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος, και πλήθος πιστών.
Τον Παναγιώτατο καλωσόρισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέας, Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητος Σταυροδρομίου.
Στην αντιφώνησή του ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε στους Ισαποστόλους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, με τους οποίους, όπως επεσήμανε, η Πόλη είναι αρρήκτως συνδεδεμένη.
“Και ενθυμείται σήμερα η Πόλις μας, μαζί με το όνομα, και την προσφορά των δύο εορταζομένων Αγίων στον Χριστιανισμό, την εκστρατεία του Κωνσταντίνου κατά του Μαξεντίου και την εν ουρανώ θεοσημεία, κατά την οποίαν είδεν ο Κωνσταντίνος το σημείον του σταυρού με την φωτεινή επιγραφή «εν τούτω νίκα». Και πράγματι, με λάβαρον τον σταυρόν και το μονόγραμμα του ονόματος του Χριστού, κατετρόπωσε τον τριπλάσιο στρατό του Μαξεντίου, όπως νίκησε αργότερα και τον αντίπαλό του Λικίνιο και έγινε μονοκράτωρ, μαζί δε με τον Κωνσταντίνο εξήλθε νικηφόρος και ο μέχρι τότε καταδιωκόμενος Χριστιανισμός.
Αυτό το μήνυμα του ουρανού προς τον Μ. Κωνσταντίνο, ότι δηλαδή μόνο με τον σταυρό μπορούμε να επιτύχουμε νίκες, μας φέρει η σημερινή μεγάλη εορτή. Δεν υπάρχει Ανάστασι χωρίς Σταυρό. Εωρτάσαμε προ μηνός περίπου την εκ νεκρών έγερσιν του Κυρίου μας, αφού όμως προηγουμένως Τον ακολουθήσαμε βήμα προς βήμα στο πάθος και στον Γολγοθά μέχρι και του θανάτου Του επί του σταυρού.
Ας μη πτοούμεθα, λοιπόν, και μη απογοητευώμεθα, όταν καλούμαστε στη ζωή μας να φέρουμε ποικίλους σταυρούς, θλίψεις και δοκιμασίες. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουμε απόψε από το Σταυροδρόμι προς τα πεφιλημένα και δοκιμαζόμενα τέκνα της Μητρός Εκκλησίας στην Ουκρανία. Όλες αυτές τις δυσκολίες και τα προβλήματα δυνάμεθα να τα υπερπηδήσουμε με πίστι στη δύναμη του Σταυρού του Κυρίου, με πίστι στο θεανδρικό πρόσωπό Του, ο οποίος «νενίκηκε τον κόσμον» και με τον εκούσιο σταυρικό Του θάνατο επάτησε «τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τουτέστι τον διάβολον». Διότι, ακριβώς, την ιστορία την γράφει η παντοδύναμη θεϊκή δεξιά του «Κυρίου των δυνάμεων» και όχι οι δικοί μας ανθρώπινοι υπολογισμοί και οι μωρές στατιστικές και αναλογίες. Αλίμονον εάν η ιστορία ήταν έργο αποκλειστικώς του ανθρώπου!”
O Πατριάρχης, με την ευκαιρία της παρουσίας του στον πανηγυρίζοντα αυτό Ναό της Κοινότητας Σταυροδρομίου, καλοσώρισε και επισήμως τον νέο Αρχιερατικώς Προϊστάμενό της, Σεβ. Μητροπολίτη Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέα.
“Άγιε αδελφέ, η Μήτηρ Εκκλησία, η οποία σε εξέθρεψε κατά Χριστόν και σε οδήγησε μέχρι του αρχιερατικού αξιώματος, αναζητήσασα τον κατάλληλο διάδοχο του μακαριστού αδελφού Μητροπολίτου Τρανουπόλεως κυρού Γερμανού, ανεύρε τούτον εν τω προσώπω της υμετέρας αγαπητής Ιερότητος. Έχοντες υπ᾽ όψει την πολυετή εμπειρία και θητεία σου σε υψηλές διοικητικές θέσεις της Πατριαρχικής Αυλής, ως εκείνες του Μεγάλου Αρχιδιακόνου και του Μεγάλου Πρωτοσυγκέλλου, καθώς και την μετά πάσης αφοσιώσεως και αισθημάτων εκκλησιαστικής ευθύνης εκπλήρωσι των ανατεθέντων εις σε καθηκόντων, ευχόμεθα όπως, μετά του αυτού αισθήματος εκκλησιαστικής ευθύνης, επιτελέσης και το νέον πνευματικόν και ποιμαντικόν σου έργον, εν αγαστή συνεργασία με τον καθ᾽ όλα άξιο βοηθό Επίσκοπό μας και παλαιό συνάδελφό σου στην Πατριαρχική Αυλή άγιο Τράλλεων κ. Βενιαμίν, καθώς και με την υπό την προεδρία του δραστηρίου και πολλά κοπιάζοντος υπέρ των Εκκλησιών και των Ιδρυμάτων της Ομογενείας μας κυρίου Γεωργίου Παπαλιάρη, έντιμη Εφοροεπιτροπή της Κοινότητος, η οποία ενσαρκώνει και εκφράζει πλήρως το πνεύμα και το δίδαγμα του Σταυρού, δηλαδή την αγάπη και την αυτοθυσία.”
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον αείμνηστο Μητροπολίτη Τρανουπόλεως κυρό Γερμανό, τον οποίο χαρακτήρισε σοφό Ιεράρχη, αφοσιωμένο στην υπεράσπιστη των δικαίων της Μητρός Εκκλησίας.
“Το παράδειγμά του, όμως, της φιλανθρωπίας και της ταπεινώσεως, της αγλαοκάρπου κατά πάντα παρουσίας του και του χριστοτερπούς ζήλου, με τον οποίο επετέλεσε την ευλογημένη και πολυχρόνια διακονία του προς τον ευσεβή λαόν του Θεού, παραμένει ολοζώντανος και ολοφώτεινος φάρος και πολύτιμος οδηγός όχι μόνον για τον διάδοχό του, αλλά και για όλους τους νέους κληρικούς τής καθ᾽ ημάς Πατριαρχικής Αυλής, τους οποίους και προτρέπουμε πατρικώς να τον έχουν ως πρότυπο. Ευχόμεθα ολοψύχως όπως ο Κύριος αναπαύση την ψυχή του εξ ημών μεταστάντος πολιού Ιεράρχου του Θρόνου, όπου επισκοπεί το φως του προσώπου Αυτού! Την ευχή του να έχουμε όλοι μας!”
Ακολούθως, καλωσόρισε με εγκαρδιότητα τους συμπροσευχομένους καθηγητές και τους ιεροσπουδαστές του Θεολογικού Σεμιναρίου Αγίου Πέτρου Τσετίνσκι Μαυροβουνίου, οι οποίοι επισκέπτονται αυτές τις ημέρες την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως.
“Στο πρόσωπό σας χαιρετίζουμε ολόκληρη την Αγιωτάτη Εκκλησία της Σερβίας και ασπαζόμεθα εγκαρδίως τον Προκαθήμενο Αυτής προσφιλέστατο και Μακαριώτατο Πατριάρχη των Σέρβων κύριο Πορφύριο. Τις δύο Εκκλησίες μας συνδέουν δεσμοί ιεροί και ακατάλυτοι, δεσμοί κοινής πίστεως και κοινών αγώνων υπέρ αυτής, και δεσμοί αγάπης, η οποία, κατά τον Απόστολο Παύλο, «ουδέποτε εκπίπτει», της μητρός προς την πεφιλημένη θυγατέρα της.
Επιθυμούμε να σας συγχαρούμε για την απόφασί σας να σπουδάσετε τα ιερά Γράμματα και να αφιερώσετε τους εαυτούς σας στην Εκκλησία. Δεν θα μπορούσατε να επιλέξετε ωραιότερο δρόμο και αγιώτερη αποστολή. Ο Παράκλητος είθε να σας φωτίζη πάντοτε και να σας καθοδηγή εις πάσαν την αλήθειαν, επ᾽ αγαθώ της αγίας Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας και επί προαγωγή της μεγάλης και σωτηριώδους αποστολής της στον κόσμο, έχοντας «τον καρπόν υμών εις αγιασμόν, το δε τέλος ζωήν αιώνιον» (Ρωμ. στ´, 22)”.
O Παναγιώτατος αναφέρθηκε και στο συλλείτουργο του Μακαρ. Πατριάρχου Σερβίας κ. Προρφυρίου με τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος κ. Στέφανο, στο Βελιγράδι, κάνοντας λόγο για μεγάλο γεγονός που δικαίως χαρακτηρίστηκε ως “συλλείτουργο συμφιλιώσεως”, και το οποίο, όπως είπε, πραγματοποιήθηκε μόλις λίγες ημέρες μετά την ιστορική απόφαση που έλαβε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου να επαναφέρει στην κανονικότητα και στην ευχαριστιακή κοινωνία την εν Σκοπίοις Αγιωτάτη Εκκλησία, και με αυτό τον τρόπο άνοιξε ο δρόμος για την συμφιλίωσή της με την Αγιωτάτη Εκκλησία της Σερβίας. Ο Παναγιώτατος εξέφρασε την χαρά της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, μητέρας και της Εκκλησίας της Σερβίας και των Σκοπίων, γιατί βοήθησε να επανέλθει η ειρήνη και η τάξη στα Βαλκάνια.
Μετά τον Μ.Εσπερινό ο Πατριάρχης είχε συνάντηση με αντιπροσωπεία Ουκρανίδων από την Μαριούπολη, των οποίων οι σύζυγοι είναι ουκρανοί μαχητές που είχαν παγιδευτεί στο Αζοφστάλ και τώρα, σύμφωνα με όσα μετέφεραν στον Παναγιώτατο, είναι αιχμάλωτοι. Ο Πατριάρχης εξέφρασε την συμπάθειά και την συμπαράστασή του προς τις πέντε Ουκρανίδες, αλλά και προς ολόκληρο τον σκληρά δοκιμαζόμενο Ουκρανικό λαό, ευχόμενος ο Θεός να βοηθήσει να τελειώσει σύντομα η δοκιμασία των συζύγων τους και όλων όσοι βρίσκονται στην ίδια θέση, και να επανενωθούν με τις οικογένειές τους.
_________
Φωτογραφίες: Νίκος Παπαχρήστου / Οικουμενικό Πατριαρχείο