
***
Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Αὐστραλίας κ. Μακάριε,
Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι Ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐντιμότατε κ. Ἀθανάσιε Πινῆρο, Πρόεδρε τοῦ Συλλόγου Ἰμβρίων Μελβούρνης καί Βικτωρίας,
Ἀγαπητοί πατέρες,
Ἀδελφοί καί τέκνα Ἴμβριοι, συμπατριῶτες καί συνοδοιπόροι,
Καί σᾶς ἀποκαλοῦμε συνοδοιπόρους, διότι γνωρίζουμε καλῶς καί ἐκ πείρας ὅτι οἱ Ἴμβριοι ἀγαποῦν ἰδιαιτέρως τόν Πατριάρχη τους καί αἰσθάνονται ἐγγύτητα πρός αὐτόν καί ὅτι οἱ εὐχές καί οἱ προσευχες τους τόν συνοδεύουν παντοῦ καί πάντοτε, ὅπου καί ἄν μεταβαίνῃ. Γιά τόν λόγο αὐτόν, ἐπιτρέψατέ μας νά ποῦμε, παραφράζοντας τόν ποιητή, «ὅπου καί ἄν ταξιδέψω ἡ Ἴμβρος μέ ἀκολουθεῖ». Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅπου καί ἄν πηγαίνουν οἱ συμπατριῶτες μας ἡ Ἴμβρος τούς ἀκολουθεῖ, ἀκόμη καί ἐδῶ στούς ἀντίποδες τῆς Γῆς, στή μακρυνή Αὐστραλία, στήν ἄλλη ἄκρη τοῦ κόσμου. Εἶναι ἀπερίγραπτη ἡ συγκίνησι καί ἡ χαρά μας, διότι βρισκόμαστε σήμερα μαζί σας, ἀδελφοί καί τέκνα ἀγαπημένα. Σᾶς εὐλογοῦμε ὅλους πατρικῶς καί Πατριαρχικῶς, κομίζοντας τήν χάρι καί τήν φωτοχυσία ἀπό τό ἀειλαμπές Φανάρι. Καλῶς βρεθήκαμε – ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν!
Ἡ Ἴμβρος ἡ μικρά καί μεγίστη, ἡ ταπεινή καί μεγαλόπρεπη, ἡ πληγωμένη ἀλλά πάντοτε ζωντανή, ζῇ καί ὑπάρχει στίς καρδίες τῶν τέκνων της, ὅπου γῆς, ὡς ὄνειρο καί πραγματικότητα, ὡς ἀναπόλησι καί παρόν, ὡς αὔρα λεπτή τοῦ Αἰγαίου Πελάγους καί ὡς μοιρολόι γιά ὅσα χάθηκαν, ἀλλά καί ὡς ᾆσμα χαρμόσυνο γιά τήν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος. Τό γνωρίζετε, ἀδελφοί καί τέκνα, ὅτι ἡ Ἴμβρος βίωσε σκληρές ἐποχές, ὅτι ἡ Ὁμογένεια ὑπέστη δεινά καί ἀδικίες, ὁ πληθυσμός της συρρικνώθηκε μέχρις ἐξαφανίσεως, ἀλλά δέν χάθηκαμε! Ἀπέμεινε ἡ μικρά ζύμη πού ὅλον τό φύραμα ζυμοῖ, καί στίς μέρες μας ἔχουμε τήν εὐλογία νά βλέπουμε τόν τόπο μας καί πάλι νά ἀνακάμπτῃ, νά ἀποκτᾷ καί πάλι ζωή, νά ἀνοίγουν τά Σχολεῖα μας, οἱ Ἐκκλησίες μας νά ἀποκτοῦν ἐκκλησίασμα καί νά ξαναζωντανεύουν οἱ παραδόσεις καί τά πανηγύρια μας. Δόξα τῷ Θεῷ!
Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἀπέστειλε στή γενέτειρά μας Ποιμένα ἄξιο καί ἱκανό, τόν Ἱερώτατο Μητροπολίτη Ἴμβρου καί Τενέδου κ. Κύριλλο, τόν Μυτιληνιό, ὁ ὁποῖος μέ ἱερό ζῆλο καί ἀκατάβλητη ἐργατικότητα ἔγινε ἀμέσως ὁ φύλακας καί φρουρός τῆς Ρωμῃοσύνης τῆς Ἴμβρου. Χαιρόμαστε ἰδιαιτέρως διότι μᾶς συνοδεύει στήν ἐπίσκεψί μας στήν Αὐστραλία καί σᾶς φέρνει τήν δική του μαρτυρία γιά ὅσα θαυμαστά, μέ τήν χάρι τοῦ Θεοῦ, ἐπιτελοῦνται στό νησί μας, μετά ἀπό μακρά περίοδο σιωπῆς, πόνου, καί κάποτε, καί ἀπαισιοδοξίας.
Ὅμως, ἡ ἀρνητική θέασι τῶν πραγμάτων, ἡ παραίτησι καί ἡ ἡττοπάθεια δέν εἶναι χαρακτηριστικά τοῦ Γένους μας. Καί ἄν ἀκόμη ἐπικρατεῖ γιά λίγο ἡ ἀπαισιοδοξία, ἡ Ρωμῃοσύνη γνωρίζει νά ἀναγεννᾶται ἀπό τήν τέφρα της καί νά πορεύεται διά τοῦ Γολγοθᾶ της, πρός τήν λαμπροφόρο Ἀνάστασι. Ἔτσι καί οἱ Ἴμβριοι, ὡς ἀποδημητικά πτηνά τοῦ οὐρανοῦ, μέσα στή θύελλα καί τόν χαλασμό, ἐγκατέλειψαν τήν γῆ τῶν προγόνων τους καί ἔκτισαν τίς φωλιές τους στίς νέες πατρίδες τους ἀνά τήν οἰκουμένην καί κατέφθασαν καί ἐδῶ στήν Μελβούρνη τῆς Αὐστραλίας. Πρόκοψαν καί μεγαλούργησαν, χωρίς ὅμως ποτέ νά λησμονήσουν τήν Παιπαλόεσσα, τήν ἐρατεινή Ἴμβρο, χωρίς ποτέ νά σβήσῃ ὁ νόστος τῆς ἐπιστροφῆς μέσα τους.
Ἡ Ἴμβρος σᾶς ἀναμένει, ἀγαπητοί συμπατριῶτες, ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία σᾶς ἀναμένει, ὁ Πατριάρχης σᾶς ἀναμένει… Νά ἔρχεσθε καί νά ξαναέρχεσθαι, διότι ἡ Ἴμβρος καί τό Πατριαρχεῖο εἶναι τό σπίτι σας. Ἡ Ἴμβρος ἔχει ἀνάγκη νά ἀκούγωνται οἱ παιδικές φωνές, τά παραδοσιακά μας τραγούδια, γεμάτα ἀναστάσιμη χαρά καί αἰσιοδοξία, γεμάτα ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ καί στήν δύναμη τῆς ψυχῆς τοῦ Ρωμιοῦ. Ἡ Ρωμιοσύνη εἶναι ὁ πολιτισμός τῆς ἐλπίδας, ὁ τρόπος καί τό ἦθος τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως.
Πάλιν καί πολλάκις ἐκφράζουμε τήν συγκίνησί μας, γιατί βρισκόμαστε μεταξύ τῶν συμπατριωτῶν μας, ἐδῶ στή Μελβούρνη, ὅπως πρίν ἀπό 28 χρόνια, καί ἐνθυμούμαστε καινούρια καί παλαιά καί ἀναπολοῦμε τά περασμένα, λησμονοῦμε τά πικρά καί κρατοῦμε τά εὐχάριστα, ὀνειρευόμαστε τά μέλλοντα καί ἐλπίζουμε τά ἀνέλπιστα… Σάν Ἴμβριος καί σάν Πατριάρχης παρακαλοῦμε ὅλους τούς Ἰμβρίους, νά μή λησμονοῦν τό νησί μας. Μή λησμονᾶτε τήν πατρίδα μας, πού ἀξίζει κάθε θυσία ἀπό μέρους μας. Τό ἔχουμε ξαναπεῖ καί τό ἐπαναλαμβάνουμε: Πατρίδα σάν τήν Ἴμβρο δέν πρόκειται νά βροῦμε πουθενά! Ἄν ἐμεῖς δέν ἐνδιαφερθοῦμε γιά τό νησί μας, ποιός ἄλλος θά τό πράξῃ; Ὅσο ἐμεῖς ἐπιστρέφουμε στόν τόπο μας, ὅσο ἀνακαινίζονται τά σπίτια μας καί οἰκογένειες ἐγκαθίστανται μόνιμα στό νησί, τόσο ἡ κανδήλα τῆς πατρίδας μας δέν θά στερεῖται τό λάδι της καί δέν θά σβήσῃ ποτέ.
Ὁ Θεός νά εὐλογῇ τά καλά ἔργα σας καί τίς οἰκογένειές σας! Ἡ Παναγία νά σᾶς σκεπάζῃ! Ἡ Ἴμβρος καί ὁ Πατριάρχης σᾶς περιμένουν!