
***
Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Αὐστραλίας κύριε Μακάριε,
Προσφιλέστατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐντιμότατε κύριε Χριστοφόρε Γκόγκο, Ἰδιοκτῆτα καί ἐκδότα τῆς ἱστορικῆς καί μεγαλυτέρας εἰς κυκλοφορίαν καί ἀπήχησιν ἐφημερίδος ἐν Αὐστραλίᾳ «Νέος Κόσμος»,
Ἐντιμότατε κύριε Σωτήριε Χατζημανώλη, Ἀρχισυντάκτα τῆς ἐφημερίδος,
Ἀγαπητοί δημοσιογράφοι καί λοιπά στελέχη τῆς ἐφημερίδος,
Ἐκλεκτοί παρόντες,
Μέ ἰδιαιτέραν χαράν, ἡ ἡμετέρα Μετριότης καί ἡ τιμία Συνοδεία μας, παραγματοποιοῦμεν τήν ἐπίσκεψιν αὐτήν εἰς τά Γραφεῖα τοῦ «Νέου Κόσμου», τῆς μεγαλυτέρας ἡμερησίας ἐφημερίδος τῆς Αὐστραλίας εἰς τόν χῶρον τοῦ Ὁμογενειακοῦ Τύπου, καί ἀπευθύνομεν εὐγνώμονας εὐχαριστίας πρός τόν ἰδιοκτήτην καί ἐκδότην αὐτῆς, Ἐντιμότατον κ. Γκόγκον καί πρός τούς ἐργαζομένους ἐν αὐτῇ διά τήν ἐγκάρδιον ὑποδοχήν, ἔτι δέ καί διά τούς θερμούς καί πρόφρονας λόγους τιμῆς καί ἀγάπης πρός τό ταπεινόν μας πρόσωπον.
Ἡ ὑπόθεσις τοῦ Ἑλληνοαυστραλιανοῦ ἤ ἄλλως εἰπεῖν τοῦ Ὁμογενειακοῦ Τύπου εἶναι παλαιά, καθώς ἡ πρώτη Ἐφημερίς ἐκδίδεται τήν 6ην Ἰουλίου 1913 ἀπό τον ἀείμνηστον Εὐστράτιον Βενλῆν, μέ καταγωγήν ἀπό τήν Λέσβον, γεννημένον εἰς τήν Αἴγυπτον κατά το ἔτος 1882, ὁ ὁποῖος ἦλθεν εἰς τήν Αὐστραλίαν εἰς ἠλικίαν εἴκοσι δύο ἐτῶν. Ὁ «πατήρ τοῦ Ἑλληνικοῦ Τύπου εἰς τήν Αὐστραλίαν»[1], ὅπως προσφυῶς ἐχαρακτηρίσθη ὑπό τοῦ «Νέου Κόσμου», εἰς ἐπετειακόν ἄρθρον διά τήν συμπλήρωσιν ἑκατόν ἐτῶν ἀπό τήν ἔκδοσιν τῆς πρώτης Ὁμογενειακῆς Ἐφημερίδος ἐν Μελβούρνῃ, ἦτο ἄνθρωπος τοῦ πνεύματος, κοσμοπολίτης καί πολύγλωσσος, καί ἐγνώριζε τήν ἀξίαν τοῦ Τύπου διά τήν τότε εὐάριθμον Ἑλληνικήν Κοινότητα. Βεβαίως, ἡ ἵδρυσις μιᾶς ἐφημερίδος τήν ἐποχήν ἐκείνην ἦτο ἐγχείρημα δύσκολον, ἀλλά ὁ μακαριστός Βενλῆς ὑπῆρξεν ὁ πρωτοπόρος ὁ ὁποῖος ἔρριψε τόν καλόν σπόρον διά τήν μεταγενεστέραν ἄνθησιν τοῦ Τύπου τῆς ἐν Αὐστραλίᾳ Ὁμογενείας.
Ἡ δεκαετία τοῦ 1950 εἶναι γνωστόν ὅτι ὑπῆρξε σταθμός διά τήν Ὁμογένειαν τῆς Αὐστραλίας, καθώς ὁ πληθυσμός της ηὐξήθη ραγδαίως. Ὁλιγώτερον ἴσως γνωστόν τυγχάνει τό γεγονός ὅτι τήν αὐτήν περίοδον ἐπισυμβαίνουν σημαντικαί ἐξελίξεις εἰς τόν χῶρον τοῦ Ὁμογενειακοῦ Τύπου, ἰδίως μετά τήν κατάργησιν, τό ἔτος 1956, τῶν αὐστηρῶν προπολεμικῶν κανονισμῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπέβαλλον ἀσφυκτικούς περιορισμούς εἰς τήν κυκλοφορίαν τοῦ μή ἀγγλοφώνου Τύπου. Ἐπιπροσθέτως, καί ἡ ἐν τῷ μεταξύ πρόοδος εἰς τά τεχνικά θέματα τῆς τυπογραφίας συνετέλεσεν εἰς τήν ὅλην ἀκμήν καί τοῦ Ὁμογενειακοῦ Τύπου τῆς Αὐστραλίας.
Εἰς αὐτό τό γενικώτερον εὐνοϊκόν περιβάλλον ὑπῆρξε μεγάλη ἐκδοτική παραγωγή καί ἵδρυσις νέων Ἐφημερίδων, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἡ Ἐφημερίς «Νέος Κόσμος», ἡ ὁποία ἔμελλε νά ἐξελιχθῇ εἰς τήν μεγαλυτέραν Ὁμογενειακήν Ἐφημερίδα τῆς Αὐστραλίας. Δεόμεθα τήν στιγμήν αὐτήν ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἱδρυτοῦ της ἀειμνήστου Δημητρίου Γκόγκου, μετανάστου ἐκ τῆς μυροβόλου Χίου, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξεν ἡ ψυχή τοῦ «Νέου Κόσμου» ἐπί πολλά ἔτη καί ἐξεδαπάνησεν ἑαυτόν διά τό πνευματικόν τοῦτο τέκνον του, ἠυτύχησε δέ νά ἴδῃ τό δημιούργημά του εἰς τήν πρώτην θέσιν κυκλοφορίας μεταξύ τῶν Ἐφημερίδων τῆς πέμπτης Ἠπείρου. Ἀναμφιβόλως, ὁ Δημήτριος Γκόγκος δέν ἦτο μόνον ὁ ἱδρυτής καί ἐκδότης τοῦ «Νέου Κόσμου», ἀλλά καί ἕνας γνήσιος εὐπατρίδης, ἕνας ἁγνός δημοκράτης καί ἀγωνιστής ὑπέρ τῶν δικαιωμάτων τῶν μεταναστῶν καί τῶν δικαίων τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος. Τό ἔργον καί ἡ προσφορά του εἰς τήν Ὁμογένειαν καί εἰς τήν Αὐστραλιανήν Κοινωνίαν γενικώτερον ὑπῆρξε τεράστιον, διό καί δικαίως ἐτιμήθη τόσον ἐκ τῆς Αὐστραλιανῆς ὅσον καί ἐκ τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως.
Ὁ Τύπος, διά τήν Ὁμογένειαν, ἰδιαιτέρως εἰς τάς παλαιοτέρας ἐποχάς, ὅταν τό διαδίκτυον καί τά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως ἦσαν ἄγνωστα, διεδραμάτισε καίριον ρόλον εἰς τήν διατήρησιν τῆς γλώσσης καί τῆς ἑλληνομαθείας, ἀπετέλεσε σημαντικόν συνδετικόν κρίκον καί γέφυραν μέ τήν πατρίδα, ἀλλά καί σχεδόν τήν μοναδικήν πηγήν πληροφορήσεως διά τά ἐν Ἑλλάδι συμβαίνοντα καί, βεβαίως, ἐνημέρωνε τό ἀναγνωστικόν κοινόν διά τά θέματα τῆς Κοινότητος, τά προβλήματα καί τάς προοπτικάς, διεμόρφωνε τάσεις καί ἀπόψεις καί διεδραμάτισε σημαντικότατον ρόλον εἰς τάς ἐντάσεις καί διενέξεις ἐντός τῶν κόλπων τῆς Ὁμογενείας. Σήμερον, τό πρόσωπον τῆς Ἑλληνικῆς Ὁμογενείας εἶναι διαφορετικόν, τό κοινωνικόν περιβάλλον, τά μέσα, αἱ δυνατότητες ἀλλά καί αἱ ἀνάγκαι ἔχουν ἀλλάξει ριζικῶς, ὅμως ὁ Τύπος κατέχει, καί πρέπει νομίζομεν νά κατέχῃ, σημαντικόν ρόλον ἐντός τῆς Ὁμογενείας, λαμβανομένων ὑπ᾽ ὄψιν τῶν νέων συνθηκῶν καί δεδομένων.
Ἐντός αὐτοῦ τοῦ νέου πλαισίου τῆς συγχρόνου Αὐστραλιανῆς κοινωνίας, ὁ «Νέος Κόσμος» συνεχίζει τήν δρᾶσιν του μέ μαχητικότητα, συνέπειαν καί ἀφοσίωσιν εἰς τά ἰδανικά καί τάς ἰδέας τοῦ ἀειμνήστου Δημητρίου Γκόγκου, ὑπό τήν διεύθυνσιν τοῦ υἱοῦ του Ἐντιμοτάτου κ. Χριστοφόρου Γκόγκου, καί μέ τήν μέριμναν καί φροντίδα τοῦ ἐκλεκτοῦ Ἀρχισυντάκτου Ἐντιμοτάτου κ. Σωτηρίου Χατζημανώλη, πρός τούς ὁποίους καί πρός τούς ἐκλεκτούς συνεργάτας των ἀπευθύνομεν θερμάς συγχαρητηρίους προσρήσεις διά τό πολύπλευρον ἔργον καί τήν προσφοράν των εἰς τήν Ὁμογένειαν.
Εὐχαριστοῦμεν θερμῶς καί πάλιν διά τήν τιμητικήν ὑποδοχήν καί τούς φιλόφρονας λόγους καί ἀπονέμομεν εἰς πάντας ὑμᾶς, ἀδελφοί καί τέκνα, τήν πατρικήν καί Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐχήν καί εὐλογίαν, εὐχόμενοι πλουσίαν τήν χάριν καί τήν ἐνίσχυσιν τοῦ Κυρίου εἰς τήν κοινωφελῆ ἀποστολήν σας. Ἔρρωσθε!
1. https://neoskosmos.com/en/2013/09/25/features/the-father-of-greek-press-in-australia/