“Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον υπάρχει και θα υπάρχει αμετακίνητο στην θεόσωστη Πόλη μας, συνεχίζοντας να μαρτυρεί περί της αληθείας του Χριστού, περί της πίστεως, της αγάπης και της ελπίδος, μέσα σε ένα κόσμο ο οποίος συχνά μοιάζει να ξεχνά ότι χωρίς αναφορά στον Θεό και στις πνευματικές αξίες δεν είναι δυνατόν να διασωθεί ο ανθρωπιστικός του προσανατολισμός”, επεσήμανε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, στην ομιλία του, το απόγευμα της Παρασκευής, 3 Ιανουαρίου 2025, κατά την εορταστική εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Μέγαρο της Ομογενείας, στην παλαιά Αστική Σχολή Γαλατά. Στο πλαίσιο της εκδηλώσεως ο Παναγιώτατος ευλόγησε την Αγιοβασιλόπιττα του Ιδρύματος, ενώ πραγματοποιήθηκε συναυλία με τίτλο, «Στο Γαλατά ψιλή βροχή», με τη διακεκριμένη καλλιτέχνιδα Μουσικολ. κ. Βιολέτα Ίκαρη και τη Γυναικεία Χορωδία «Αγία Κασσιανή η Υμνογράφος» της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως.

Ο Παναγιώτατος, στην ομιλία του, επεσήμανε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο επευλογεί κάθε προσπάθεια που συμβάλλει στην καλλιέργεια και την προβολή του πολιτισμού της Ρωμιοσύνης και στη διαφύλαξη της ταυτότητάς του Γένους. 

“Είναι αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι όχι μόνον στην Πόλη μας αλλά και όπου γης, οι Ομογενείς μας δεν λησμόνησαν τις παραδόσεις μας, ότι διατηρήθηκε στην καρδιά τους η αγάπη προς την γενέθλια γη και τον πατροπαράδοτο πολιτισμό, ότι αγωνίσθηκαν -και συνεχίζουν να το πράττουν- για τη διαφύλαξη και την προβολή αυτού του πολιτισμού. 

Είμαστε υπερήφανοι για την ιστορική μας διαδρομή, για την τιμαλφεστάτη παρακαταθήκη που κληρονομήσαμε, για τις αξίες, τα ήθη και τα έθιμά μας. Οι ναοί και τα προσκυνήματά μας, όπου οι πρόγονοί μας κατέθεταν τη μετάνοια και τις ελπίδες τους, τα σχολεία μας, στα οποία γενεές γενεών ημετέρων μορφώθηκαν, απέκτησαν γνώση και ταυτότητα και διαμόρφωσαν την προσωπικότητά τους, τα λοιπά κοινωφελή ιδρύματα, που σε καιρούς κλύδωνος αλλά και ευδίας ενίσχυαν και ενισχύουν τους συνανθρώπους μας, όλα είναι αποτυπώματα της ευφυίας, της ευλαβείας και της φιλανθρωπίας της Ρωμιοσύνης.” 

Αναφερόμενος στην Ομογένεια της Πόλης, ο Παναγιώτατος είπε ότι αυτή όχι μόνο επιβίωσε στο διάβα των αιώνων, αλλά δημιούργησε υψηλό πολιτισμό με πανανθρώπινη εμβέλεια.

“Σήμερα, οι εξελίξεις μας θέτουν απέναντι σε μεγάλες και πρωτόγνωρες ευθύνες. Όλοι γνωρίζουμε τα σύγχρονα δεδομένα της εδώ Ομογενείας μας, και καλούμαστε, με ακλόνητη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού, στη δύναμη της Ρωμιοσύνης και την ικανότητά της να μετατρέπει τον κίνδυνο σε ευκαιρία, σύμφωνα και προς το ρητό «Όπου μεγαλώνει ο κίνδυνος, δυναμώνει αυτό που σώζει», καλούμαστε να συμβάλουμε στην ενίσχυση και στήριξη της εδώ παρουσίας μας. Η Ομογένεια της Πόλης όχι μόνο επιβίωσε στο διάβα των αιώνων, αλλά δημιούργησε υψηλό πολιτισμό με πανανθρώπινη εμβέλεια που και σήμερα εμπνέει και συγκινεί.

Η Βασιλεύουσα είναι η Πόλη της Παναγίας της Παμμακαρίστου, των Φωτίων και Γενναδίων, των Μαρτύρων Πατριαρχών, των ιερών προσκυνημάτων και των Βυζαντινών μνημείων, της παιδείας και των Διδασκάλων του Γένους, των Μεγάλων Ευεργετών, της ευγενείας και της ευσεβείας της Ρωμιοσύνης. Είναι η Καθέδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του ανυστάκτου φύλακος των Αποστολικών και Πατερικών Παραδόσεων, του υπάτου θεσμού του Γένους, ο οποίος επί μακρούς αιώνας διακονεί τον λαό του Θεού, προσφέρει στο Γένος ανεκτίμητες υπηρεσίες, διαποιμαίνει ανθρώπους σε ολόκληρη την οικουμένη, με απόλυτη πιστότητα στην Ιερά Παράδοση της Ορθοδοξίας. Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον υπάρχει και θα υπάρχει αμετακίνητο στην θεόσωστη Πόλη μας, συνεχίζοντας να μαρτυρεί περί της αληθείας του Χριστού, περί της πίστεως, της αγάπης και της ελπίδος, μέσα σε ένα κόσμο ο οποίος συχνά μοιάζει να ξεχνά ότι χωρίς αναφορά στον Θεό και στις πνευματικές αξίες δεν είναι δυνατόν να διασωθεί ο ανθρωπιστικός του προσανατολισμός. 

Ο 20ος αιώνας υπήρξε περίοδος μεγάλων περιπετειών για την Μεγάλη Εκκλησία, συνδεδεμένων με τις πολιτικές εξελίξεις, την βία των πολέμων, τις μετακινήσεις πληθυσμών, τις πολιτισμικές αλλαγές, με τις διορθόδοξες, διαχριστιανικές και διαθρησκειακές σχέσεις, την προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, και με άλλα πολλά πρωτόγνωρα τότε φαινόμενα. Μέσα σε αυτό το περίπλοκο και εν πολλοίς ασταθές περιβάλλον με τις πολλές ανατροπές, το Οικουμενικό Πατριαρχείο όχι μόνον έμεινε πιστό στην αποστολή του, αλλά αναδείχθηκε πρωταγωνιστής των γεγονότων σε πολλούς τομείς. Οι πρωτοβουλίες του, η παρουσία και η μαρτυρία του, υπήρξαν ρηξικέλευθες, πραγματικά «οικουμενικές».

Και ο Πατριάρχης συνέχισε:

“Πορεύεται η ζωή, και η ιστορία της ανθρωπότητος είναι πλήρης εκπλήξεων και απροβλέπτων καταστάσεων. Οι πιστοί Χριστιανοί δεν έχουμε, όμως, διλήμματα, βέβαιοι αμετακινήτως ότι το μέλλον μας είναι εν Χριστώ, αφού Εκείνος είναι «το άλφα και το ωμέγα», και η Αγία Εκκλησία Του θα παραμείνει τόπος αγιασμού και ανακαινισμού του ανθρώπου και του κόσμου στην πορεία προς τα Έσχατα. Για τον λόγο αυτόν, δεν συνάδει με τη χριστιανική μας ταυτότητα η απαισιοδοξία, η φοβικότητα και η υπερβολική αγωνία για το μέλλον.  Βεβαίως, αυτό δεν μειώνει καθόλου, αλλά μάλλον ενισχύει την αξία του υγιούς ρεαλισμού και του αγώνα για ένα καλύτερο κόσμο. Η πίστη στην πρόνοια του Θεού δεν οδηγεί σε εφησυχασμό και ουτοπισμό. Ο Κύριος «οικοδομεί τον οίκον», απαιτείται όμως και η συνεργασία και ο μόχθος των «οικοδομούντων».”

Ο Παναγιώτατος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης και ιδιαιτέρως προς τη γυναικεία χορωδία «Αγία Κασσιανή η Υμνογράφος», και την επί κεφαλής της Ελλογιμ. κ. Μαρία Χαραλαμπίδου, καθώς, επίσης, και προς την Μουσικολ. κ. Ίκαρη και τους συνεργάτες τους.

Προηγουμένως, τον Παναγιώτατο προσφώνησε η Πρόεδρος της Εφορείας της Αστικής Σχολής Γαλατά κ. Μαίρη Κομοροσάνο.

Παρέστησαν Ιεράρχες του Θρόνου, κληρικοί της Πατριαρχικής Αυλής, η Ευγεν. Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη κ. Αθανασία Ηλιάκη, ο Εντιμ. Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Δημήτριος Κούβελας, παράγοντες της Ομογενείας, και πλήθος προσκεκλημένων.

_________

Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου