* * *

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Μονεμβασίας καί Σπάρτης κύριε Εὐστάθιε, ποιμενάρχα τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας,

Τιμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,

Εὐλαβέστατοι κληρικοί,

Ἐξοχώτατοι καί Ἐντιμότατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν,

Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες ὀφφικιάλιοι,

Τέκνα ἐν Κυρίῳ λίαν ἀγαπητά,

Δοξάζομεν ἀπό κοινοῦ τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ δύναμιν καί Πνεύματος Ἁγίου ὑμνοῦμεν τήν ἐξουσίαν, διότι ἀξιώνει τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, τήν ἡμετέραν Μετριότητα, διά πρώτην φοράν ἐν τῇ ἱστορίᾳ νά εἰσέλθομεν εἰς τά ἄδυτα τῶν ἀδύτων τῆς ἁγιοτόκου, ἱστορικῆς καί μαρτυρικῆς ταύτης περιοχῆς. Ἐρχόμεθα ἐκ Φαναρίου, «τοῦ ἀειφεγγοῦς φάρου τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου πίστεώς μας», ὡς ἀναφέρετε, ἀδελφέ ἅγιε Ποιμενάρχα εἰς πρόσφατον ἐγκύκλιόν σας πρός τόν κλῆρον καί τόν λαόν σας ἐπί τῷ ἡμετέρῳ προσκυνήματι, ἐρχόμεθα, λέγομεν, εἰς τόπον ἅγιον καί ἱερόν, ἔνθα ἡγίασαν καί ἡγιάσθησαν πολλοί ὅσιοι καί δίκαιοι, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁ προσφάτως καταταγείς εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας μας Ἱερομάρτυς Ἀνανίας, Ἐπίσκοπος Λακεδαιμονίας. Εὑρι-σκόμεθα εἰς τόπον ἔχοντα ἀκαταλύτους πνευματικούς δεσμούς καί κοινούς ἀγῶνας, μεμαρτυρημένους ἱστορικῶς, μετά τοῦ Ἱεροῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας∙ ἀγῶνας ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν, ὡς μαρτυρεῖ ὁ Ἱερομάρτυς Ἀνανίας, γράφων ἐν εἰδικῇ πραγματείᾳ του περί Σπάρτης καί τῶν Μητροπολιτῶν της, ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Θρόνος, ἀεί παλαιστής κατά ἀντιξόων δυνάμεων, καθιερώθη εἰς τάς συνειδήσεις τῶν Λακώνων καί τῶν Πελοποννησίων -καί ὄχι μόνον, ποσθέτομεν ἡμεῖς- καί πάσης ψυχῆς καταπονουμένης καί θλιβομένης καί τοῦ ἐλέους Θεοῦ ἐπιδεομένης, καθιερώθη -ἐπαναλαμβάνομεν- ὡς «ὁριστής τῆς εὐσεβείας καί διδάσκαλος ἐθνῶν, εἰρήνης βραβευτής ἀκαταμά-χητος, πολέμων καταλύτης ἀκαθαίρετος … προστάτης τῶν χριστιανῶν». Αὐτοῦ τοῦ Θρόνου τήν μαρτυρίαν, τήν εὐχήν καί τήν εὐλογίαν, σᾶς κομίζομεν ἀπόψε διά τῆς φυσικῆς παρουσίας μας. 

Ἤλθομεν εἰς τήν πατρίδα σας, τήν ἀρχαιόθεν γνωστήν καί περίπυστον, τήν ὑπό τούς πρόποδας τοῦ Ταϋγέτου ἡρωϊκήν καί ἠγαπημένην καί εὔανδρον Σπάρτην, τήν πατρίδα τοῦ Λεωνίδου καί τῶν τριακοσίων ἡρώων, τῶν πεσόντων εἰς Θερμοπύλας, ἐπί παραφυλακῇ τῆς κληρονομίας καί τῆς κληροδοσίας, τῆς ἐν ἐλευ-θερίᾳ πορείας καί ζωῆς. Καί ὁ συνειρμός καί τό παράδειγμα, τά ὁποῖα μοιραζόμεθα μαζί σας καί τά διακηρύττομεν, εἶναι ὅτι καί ἡμεῖς σήμερον, ἐν τῆ ἕδρᾳ ἡμῶν, συνεχίζομεν ὡς ἄλλοι τριακόσιοι, ἐλάχιστοι εἰς τά ὄμματα τοῦ κοσμικοῦ ἀριθμοκράτου, ἀλλά ἀμέτρητοι ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Θεοῦ, νά φυλάττωμεν ὁμοίως τάς Θερμοπύλας τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους μας, διδόντες μάχην μέ τάς ἐναλλαγάς τῶν καιρῶν καί κρατοῦντες ἄσβεστον τήν  λαμπάδα τῶν ἀρετῶν τῆς Φυλῆς μας ἐν τῷ ἱστορικῷ κέντρῳ τοῦ ἡμετέρου μοναδικοῦ καί ἀνεπαναλήπτου βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ.

Ἤλθομεν ἀνταποκρινόμενοι εἰς τήν εὐγενῆ πρόσκλησίν σας, Ἱερώτατε  ἀδελφέ, καί τῶν ἐκλεκτῶν καί δραστηρίων ἀρχόντων, τοῦ Περιφερειάρχου Πελοποννήσου Ἐξοχωτάτου κυρίου Δημητρίου Πτωχοῦ καί τοῦ Δημάρχου Σπάρτης Ἐντιμοτάτου κυρίου Μιχαήλ Βακαλοπούλου, μετά προσοχῆς δέ καί συγκινήσεως ἐνωτισάμεθα τούς ἀγαθούς λόγους σας καί τούς ἀπεθησαυρί-σαμεν ἐν τῇ καρδίᾳ ἡμῶν ὡς κειμήλιον ἱερόν ἀγάπης καί εὐγνω-μοσύνης, ὡς «κηρίον εὐλαβείας» καί σεβασμοῦ, δι’ ὅσα ὁ  Ἁγιώ-τατος Ἀποστολικός καί Πατριαρχικός Οἰκουμενικός Θρόνος δια-χρονικῶς προσέφερε καί προσφέρει εἰς τό εὐσεβές Γένος καί τήν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν. 

Ἤλθομεν διά νά τιμήσωμεν μαζί σας τήν μνήμην τοῦ ἐφόρου τῆς πόλεώς σας Ὁσίου Νίκωνος τοῦ Μετανοεῖτε, τόν ὁποῖον ἀληθῶς «ὡς ἄλλον Μωϋσῆν ἡ Λακεδαίμων» γνωρίζει «πλοῦτον ἀναφαίρετον». Τό ἔργον καί ἡ μνήμη  τῶν Ἁγίων παραμένει εἰς αἰῶνας αἰώνων. Εἶναι μαρτυρία τήν ὁποίαν δέν δύναται νά  ἀποδώσῃ χείρ ἀνθρωπίνη∙ ἀποτυποῦται μόνον διά τῆς Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος εἰς τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων. Ἀκριβῶς ὅπως ἡ σεπτή μορφή τοῦ ἁγίου Νίκωνος, κατά τόν ἀνώνυμον βιογράφον αὐτοῦ, θαυμαστῶς ἐτυπώθη τῇ σανίδι τοῦ ἁγιογράφου, ὁ ὁποῖος προσεπάθει ἀνεπιτυχῶς νά τήν ἀποδώσῃ[1].

Ἄν καί ἔχῃ παρέλθῃ χιλιετία ἔκτοτε, τά πλήθη τοῦ λαοῦ τῆς Σπάρτης, τῆς Μάνης, τῆς Μεσσηνίας καί τῆς Λακεδαιμονίας ὅλης καί συνόλου τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου, συνεχίζομεν τήν προσέλευσιν, τήν εὐλάβειαν καί τήν τιμήν πρός τό πρόσωπόν του, διότι ἡ ἁγία μορφή Νίκωνος τοῦ Μετανοεῖτε ἐξακολουθεῖ νά ἐμπνέῃ, νά φωτίζῃ, νά παρακινῇ εἰς μετάνοιαν, νά θαυματουργῇ, νά προ-φθαίνῃ τούς ἐν ἀνάγκαις, νά ἐλεῇ καί νά ἀφαρπάζῃ καί νά σώζῃ τοῦ κλύδωνος καί τῆς καταιγίδος τῶν θλίψεων.

Ἀποτελεῖ τῷ ὄντι καύχημα, ὅτι τόν Μητροπολιτικόν Θρόνον τοῦ ἱεροῦ τούτου τόπου, ὅπου κατ᾽ ἐξοχήν ἔδρασε καί ἐκήρυξεν ὁ Ἅγιος Νίκων, κοσμεῖτε ἐπί μακρόν σεῖς, Ἱερώτατε καί προσφιλέ-στατε ἀδελφέ ἅγιε Μονεμβασίας καί Σπάρτης, ὁ ἑορτάζων 60ετίαν ἱερωσύνης, ὡς ἀντάξιος συνεχιστής τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου τοῦ Ἁγίου, κοσμούμενος μέ ἀνεκτίμητον, πολυεπίπεδον καί πολυσχιδῆ πνευματικήν καί ὄχι μόνον, προσφοράν. Εἶσθε ὁ κοινωνικῶς εὐαίσθητος εὐεργέτης καί προστάτης τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἀδιαλείπτως γεύεται τούς καρπούς τῆς ἐναρέτου βιοτῆς σας. Μέ τό ἦθος, τήν μετριοπάθειαν, τήν ἁπλότητα, τἠν ἡπιότητα, τήν σοφίαν, τήν σύνεσιν, τήν εὐγένειαν καί τό ἀδαμάντινον τοῦ χαρακτῆρός σας ἀποτελεῖτε καύχημα καί κεφάλαιον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί «φέγγετε ὡς λύχνος ἐν τῇ σκοτίᾳ», ὁδηγῶν εἰς εὐστάθειαν τά τῶν ἀνθρώπων πράγματα καί τάς ἐμπεπιστευμένας τῇ συνέσει σας ψυχάς. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν καί σᾶς συγχαίρομεν καί σᾶς εὐχόμεθα μακράς ἡμέρας ζωῆς ἁγίας καί διακονίας εὐόρκου. Μαζί σας συγχαίρομεν καί τόν ἐκλεκτόν, σεμνόν καί πλουτοῦντα ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς βοηθόν Ἐπίσκοπόν σας Θεοφιλέστατον ἅγιον Λακεδαιμονίας κύριον Θεόφιλον καί ἁπαξάπαντα τόν εὐλαβῆ κλῆρον καί τόν πιστόν λαόν σας.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, φίλτατοι Σπαρτιᾶται,

Σᾶς εὐχαριστοῦμεν ἀπό καρδίας διά πάσας τάς ἐξαιρετικάς ἐκδηλώσεις τιμῆς, ἀγάπης καί σεβασμοῦ πρός τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν καί τό ταπεινόν πρόσωπον τοῦ Πατριάρχου σας, κομίζοντος τήν εὐλογίαν καί τήν προσευχητικήν δέησιν ἀπό Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου μέχρι καί Δημητρίου τοῦ σεμνοῦ Πατριάρχου τῆς ἀγάπης. Ἰδιαιτέρως, ὅμως, κύριε Δήμαρχε, ἐκφράζομεν πρός τό πρόσωπόν σας καί πρός ἅπαντας τούς σύν ὑμῖν ἐκλεκτούς Δημοτικούς Συμβούλους τάς ἐγκαρδίους Πατριαρ-χικάς ἡμῶν εὐχαριστίας,  δεόμενοι ὅπως Κύριος ὁ Θεός σκέπῃ καί φρουρῇ τήν πόλιν καί τόν δῆμόν σας. Ὡσαύτως εὐχαριστοῦμεν θερμῶς καί ὑμᾶς, κύριε Περιφερειάρχα Πελοποννήσου, σημει-οῦντες ὅτι ἡ σημερινή Πατριαρχική μας ἐπίσκεψις ἐνισχύει τούς ἀνέκαθεν ἰσχυρούς πνευματικούς δεσμούς τῆς Πελοποννήσου μετά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, οἱ ὁποῖοι ἑδράζονται καί εἰς τόν ἐκ Δημητσάνης Πελοποννήσου Ἱερομάρτυρα προκάτοχον ἡμῶν Πατριάρχην Γρηγόριον Ε´.

Καί αὖθις συγχαίρομεν ἑαυτούς καί ἀλλήλους, ὅτι ἐδόθη ὑμῖν τε καί ἡμῖν ὁ ἑορταζόμενος αὔριον Ἅγιος Νίκων πρόμαχος καί μεσίτης καί ρύστης καί πρός Κύριον πρέσβυς καί θαυμάτων αὐτουργός καί ἰαμάτων πηγή. Εὐχαριστοῦμεν πάντας ὑμᾶς καί ὑψοῦμεν ἱκέτιδας χεῖρας πρός τόν Πανάγαθον Θεόν, ἐξαιτούμενοι πατρικῶς καί Πατριαρχικῶς ἐπί ὅλους σας, τούς θεοφιλεῖς καί γενναίους Σπαρτιάτας, Λακεδαιμονίους καί Πελοποννησίους, τούς ἐνταῦθα καί τούς εἰς τά πέρατα τῆς Οἰκουμένης εὑρισκο-μένους, τήν πλουσιόδωρον χάριν καί τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ Θεοῦ τῶν θαυμασίων. Ἀμήν.

1.  «Βίος καί Πολιτεία τοῦ ὁσίου Νίκωνος τοῦ Μετανοεῖτε», ἔ.ἀ., σελ. 159-161.